Aynı zamanda bugün üniversitenin de ilk günü! Çarşamba günü yurda geldiğim için fazla bir heyecanlı hissetmiyordum açıkçası, zaten başka şehre gelip alışalı üç dört gün olmuştu. Yine de insan, o sıralara bir yılın ardından tekrar oturup 'okul' atmosferinden soluduğunda ister istemez biraz heyecanlanabiliyor.
Yollar yürü yürü bitmiyor, şans eseri en azından kaldığım yurt ile fakültem arasında 10 dakika yürüme mesafesi var. Fakat bildiğin yurt binası tepenin başında olduğundan, onun inmesi de çıkması da eziyete dönüşebiliyor. Özellikle de ilk gün bücür kalmayayım diye benim gibi topuklu ayakkabı giyen hemcinslerim açısından..
Aylardır yazmıyorum, yazmaya cesaret edemiyorum. Bu nasıl bir cümle ya? Yazmaya insan nasıl cesaret edemez, ama bildiğin cesaret edemedim. Öncelikle bir misyon oluşturmak istemiştim ki geçenlerde mükemmel bir kişisel blog buldum. Bu sayede aklımda tekrar birkaç tema filizlendi.
Bu arada blogun linkini de paylaşmak istiyorum, zira yazdıklarıyla bana marjinal ve idealist bir yazarın kelimeleriyle muhattap olduğumu hissettirdi.
Doğru ya. Bir insan hem kişisel blog açmış hem de varsa okurlarına yararlı bir şeyler katmak istiyorsa neden deneyimlerini paylaşmasın ki?
Hem de bir çoğumuzun deneyimlediği, deneyimleyeceği ve deneyimlemek istediklerini! Kulağa gayet iyi bir planmış gibi geliyor ama önemli olsn bu konuda kelimelerim beni yarı yolda bırakacak mı?
Bekleyip göreceğim, doğum günüm olduğu için de bir şeylere başlamak için müthiş bir an olduğunu hissediyorum.
Umarım dilediğin gibi geçer günler. Görüşmek üzere~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder